Μύκητες ποδιών: συμπτώματα, τρόποι μόλυνσης με μυκητίαση, διάγνωση, θεραπεία.

Τι είναι λοιπόν η μυκητίαση; Αυτή είναι μια ασθένεια που προκαλείται από μύκητες, ο αριθμός των οποίων είναι πολύ μεγάλος στη φύση. Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 200 είδη διαφορετικών μανιταριών. Πού ζουν οι μύκητες και πώς μολύνεται ένα άτομο;

Οι μύκητες είναι ευρέως διαδεδομένοι στο περιβάλλον. Ζουν στο χώμα, στα φυτά, στα ζώα, και υπάρχει ακόμη και ένα σαπροφυτικό είδος μυκήτων που ευτυχώς συνυπάρχει μαζί μας, δηλ. ζουν στο ανθρώπινο δέρμα. Οι παθογόνοι για τον άνθρωπο μύκητες που επηρεάζουν το δέρμα ονομάζονται δερματόφυτα και οι ασθένειες ονομάζονται δερματομυκητίαση.

Η μόλυνση μπορεί να συμβεί με 2 τρόπους: άμεση μόλυνση μέσω της επαφής με το έδαφος, τα φυτά, ένα άρρωστο ζώο ή ένα άρρωστο άτομο. έμμεση - σε επαφή με διάφορα πράγματα και αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι ασθενείς, επίσης μέσω ειδών φροντίδας ζώων.

Γιατί εμφανίζεται η μυκητίαση;

Η ευαισθησία στη μυκητιασική λοίμωξη καθορίζεται από πολλούς παράγοντες: καιρικές συνθήκες (θερμή περίοδος), κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος, κατάσταση του δέρματος και παρουσία συνοδών ασθενειών. Η ηλικία, το φύλο και οι επαγγελματικοί παράγοντες έχουν επίσης σημασία. Συχνότερα βέβαια η εκδήλωση της νόσου εμφανίζεται την καύσωνα, μετά την επιστροφή από τις θάλασσες, όπου επικρατεί ζεστό, υγρό κλίμα που συνοδεύεται από αυξημένη εφίδρωση.

Αυτοί οι παράγοντες είναι ιδιαίτερα ευνοϊκοί για την εισαγωγή παθογόνων μυκήτων και για τη μετάβαση των σαπροφύτων σε παθογόνο χλωρίδα.

Ποια είναι τα είδη των μυκητιασικών λοιμώξεων;

Υπάρχουν κυρίως 4 ομάδες μυκητιακών ασθενειών:

Είναι αρκετά επιφανειακά, καθώς προσβάλλουν την κεράτινη στιβάδα και τα πετσάκια της τρίχας, χωρίς να προκαλούν φλεγμονώδεις αντιδράσεις και δεν επηρεάζουν τα εξαρτήματα του δέρματος (μαλλιά, νύχια). Η πιο κοινή ασθένεια από αυτή την ομάδα είναι η πιτυρίαση βερσικολόρ ή η πιτυρίαση βερσικολόρ. Εκδηλώνεται με την εμφάνιση κηλίδων cafe-au-lait, κυρίως στο στήθος, την πλάτη και την ωμική ζώνη.

Πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα μυκητιακών ασθενειών που επηρεάζουν το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια. Η πιο κοινή ασθένεια αυτής της ομάδας είναι το πόδι του αθλητή, ή μυκητίαση των ποδιών. Η ασθένεια είναι πολύ συχνή μεταξύ του ενήλικου πληθυσμού - περίπου το 80% έχει αυτή την ασθένεια.

Τεράστιο ρόλο στην πρόληψη των μυκητιασικών ασθενειών παίζει η θεραπεία των παπουτσιών, η περιποίηση των ψαλιδιών μανικιούρ και πεντικιούρ με ειδικούς αντιμυκητιακούς παράγοντες, σε μορφή διαλυμάτων και σπρέι.

Είναι επίσης σημαντικό να καταπολεμήσετε την υπερβολική εφίδρωση του δέρματος των ποδιών, εάν είναι απαραίτητο. Για θεραπεία, ανάλογα με τη σοβαρότητα.

Η πορεία και η έκταση της διαδικασίας χρησιμοποιούν τοπική και συστηματική αντιμυκητιακή θεραπεία.

Τα τελευταία χρόνια, μια σύγχρονη μέθοδος χρησιμοποιείται με επιτυχία στη θεραπεία μυκητιασικών παθήσεων των νυχιών (ονυχομυκητίαση) - θεραπεία ονυχομυκητίασης με λέιζερ.

Πρόληψη μυκητιασικών ασθενειών

Οι μυκητιάσεις, γνωστές και ως μυκητιάσεις, είναι μολυσματικές ασθένειες που προκαλούνται από παθογόνους μύκητες.

Οι μυκητιασικές λοιμώξεις μπορούν να επηρεάσουν μια μεγάλη ποικιλία οργάνων. Σε αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά, ανάλογα με το ποιο όργανο προσβλήθηκε και τον τύπο του μύκητα. Υπάρχουν πολλοί τύποι μυκητιασικών λοιμώξεων, αλλά οι μορφές που επηρεάζουν το δέρμα και τα νύχια είναι οι πιο συνηθισμένες. Οι μυκητιάσεις είναι μεταδοτικές ασθένειες και μεταδίδονται από άτομο σε άτομο.

Οι μυκητιασικές ασθένειες μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του ανθρώπινου σώματος: στον κορμό, στα άκρα, στο τριχωτό της κεφαλής, στις παλάμες των χεριών, στα πέλματα των ποδιών, ανάμεσα στα δάχτυλα, στη βουβωνική χώρα, ακόμη και στη βουβωνική χώρα. πρόσωπο.

Εάν εντοπιστεί μυκητίαση σε ένα μέλος της οικογένειας, θα πρέπει να ελέγχονται προσεκτικά όλα τα μέλη της οικογένειας και εάν πρόκειται για παιδί, τότε και όσοι φροντίζουν το άρρωστο παιδί. Είναι επίσης απαραίτητος ο προσεκτικός έλεγχος για την παρουσία μυκητιασικών ασθενειών, των παιδιών που εισέρχονται σε ορφανοτροφεία, παιδικούς σταθμούς, σχολεία και παρόμοια ιδρύματα.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εξετάζετε τους μαθητές πριν φύγουν και μετά την άφιξή τους από τις καλοκαιρινές κατασκηνώσεις.

Εάν υποψιάζεστε την παρουσία μυκητίασης, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο και να κάνετε εξέταση για μύκητες. Πριν από τη διαβούλευση, είναι καλύτερο να κόψετε τα μαλλιά σας κοντά, αυτό καθιστά πολύ πιο εύκολο να αναγνωρίσετε τη μυκητίαση.

Στην παραμικρή υποψία μυκητιακής νόσου σε ένα παιδί, θα πρέπει να του απαγορεύεται να πηγαίνει στο σχολείο ή στο νηπιαγωγείο. Αμέσως μετά την επιβεβαίωση της διάγνωσης, πρέπει να ξεκινήσει η θεραπεία· σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέπεται στον ασθενή να έρθει σε επαφή με υγιή παιδιά.

Κάθε αντικείμενο που αγγίζει ο ασθενής μπορεί να έχει μολυνθεί και να αποτελεί κίνδυνο μετάδοσης μόλυνσης ή επαναμόλυνσης στον ίδιο τον ασθενή. Κάθε τέτοιο αντικείμενο πρέπει να απολυμαίνεται ή να καταστραφεί. Τα ρούχα απολυμαίνονται σε θάλαμο ατμού-φορμαλίνης ή ατμού-αέρα. Τα κλινοσκεπάσματα απολυμαίνονται με βράσιμο για 20 λεπτά.

Η πρόληψη των μυκητιασικών ασθενειών σε κομμωτήρια, λουτρά και ντους πρέπει να πραγματοποιείται τακτικά, σε μεσοδιαστήματα που δεν υπερβαίνουν τους 3 μήνες. Τα μεταλλικά αντικείμενα πρέπει να απολυμαίνονται επιμελώς με ξηρή θερμότητα, άλλα πράγματα σε θαλάμους ατμού-φορμαλίνης.

Η πρόληψη των ασθενειών μυκητίασης στα ζώα είναι μεγάλης σημασίας, λόγω του γεγονότος ότι οι άνθρωποι πολύ συχνά μολύνονται με τριχοφυτίαση και μικροσπορία από ζώα.

Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν υγειονομικοί χώροι αποθήκευσης και υπηρεσίες κτηνιατρικού ελέγχου στα κολχόζ.

Τα άτομα που έχουν έρθει σε επαφή με άρρωστα ζώα συνιστάται να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και να παρακολουθούν την κατάσταση του δέρματός τους, καθώς μπορούν να γίνουν πηγή περαιτέρω εξάπλωσης της μόλυνσης, τόσο μεταξύ των ανθρώπων όσο και μεταξύ των ζώων.

Οι γάτες και οι σκύλοι μπορεί να είναι φορείς του χνουδωτού μικροσπορίου, το οποίο είναι η πηγή της νόσου microsporia. Τα ζώα για τα οποία υπάρχει υποψία ότι φέρουν μυκητιασική λοίμωξη πρέπει να μεταφερθούν σε ειδικά κτηνιατρικά ιδρύματα, αλλά ποτέ δεν πρέπει απλώς να απομακρυνθούν γιατί θα μεταδώσουν τη μόλυνση. Υπάρχουν όμως και γνωστές περιπτώσεις όπου οι φορείς ήταν αρουραίοι και ποντίκια.

Απαιτούνται προληπτικά μέτρα για τη μείωση της πιθανότητας μόλυνσης υγιών ατόμων, ώστε να μην μετατραπούν σε φορείς μυκητιασικής λοίμωξης. Η συστηματική απολύμανση των χώρων είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία στη διαδικασία πρόληψης. Πραγματοποιείται με ένα διάλυμα χλωραμίνης πέντε τοις εκατό, στη συνέχεια τα πάντα πλένονται με ένα διάλυμα σαπουνιού πέντε τοις εκατό.

Μυκητιασικές δερματικές βλάβες

Οι μυκητιασικές δερματικές λοιμώξεις είναι αρκετά συχνές ασθένειες. Μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Για την αποφυγή ασθενειών, πρέπει να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής και υγιεινής. Η θεραπεία των μυκήτων είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, επομένως μην καθυστερείτε την επίσκεψή σας στον γιατρό.

Παρασκευάσματα για την πρόληψη του μύκητα των ποδιών

Ο μύκητας των ποδιών είναι μια μολυσματική ασθένεια που συνοδεύεται από την εμφάνιση φυσαλίδων, ξεφλούδισμα, κνησμό, ρωγμές κ. λπ. Για την πρόληψη της νόσου, πρέπει να τηρείτε την υγιεινή των ποδιών και να χρησιμοποιείτε αντιμυκητιακά φάρμακα.

Θεραπεία του μύκητα του δέρματος

Οι μύκητες του δέρματος, ή μυκητίαση, εμφανίζονται συχνά σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Επηρεάζοντας το δέρμα, η ασθένεια συχνά γίνεται χρόνια, μειώνοντας την ικανότητα του σώματος να αντιστέκεται. Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυκητίασης, η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται μεμονωμένα.

Μυκητιασικές παθήσεις των ανδρικών γεννητικών οργάνων

Ένας ξεχωριστός τύπος αρσενικών ασθενειών είναι οι μυκητιασικές παθήσεις των ανδρικών γεννητικών οργάνων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ειδική μετάδοση - αποκλειστικά μέσω της σεξουαλικής επαφής. Επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό να προσέχετε την υγεία σας και να κάνετε πρόληψη.

Πρόληψη μυκητιασικών ασθενειών. Μέθοδοι για την πρωτογενή πρόληψη των μυκητιάσεων

Για να αποφύγετε τη μόλυνση με παθογόνο μύκητα, πρέπει να τηρείτε αρκετούς κανόνες:

• Διατηρήστε την προσωπική υγιεινή. Κάθε επαφή σε δημόσιους χώρους πρέπει να τελειώνει με απολύμανση χεριών. Για να το κάνετε αυτό, απλώς πλύνετε καλά τα χέρια σας ή εφαρμόστε ένα αντισηπτικό διάλυμα.
• Οι δημόσιοι χώροι πρέπει να επισκέπτονται με προσοχή. Οι σάουνες, οι τουαλέτες, τα ντους και τα λουτρά αποτελούν «γεμάτο αναπαραγωγής» για τον πολλαπλασιασμό της παθογόνου μικροχλωρίδας. Αποφύγετε την επαφή με επιφάνειες σε τέτοιες περιοχές.
• Αποφύγετε την επαφή με μολυσμένα άτομα ή ζώα. Αυτό ισχύει και για αντικείμενα που χρησιμοποιούνται από ασθενείς.

Οι πρώτες αισθήσεις δυσφορίας στο δέρμα ή στα εξαρτήματά του δεν πρέπει να αγνοηθούν. Είναι καλύτερα να επισκεφτείτε έναν ειδικό που θα προσδιορίσει την αιτία και θα μπορέσει να συνταγογραφήσει τη σωστή θεραπεία.

Αιτίες ανάπτυξης μυκητίασης των ποδιών

Η μυκητίαση των ποδιών είναι μια δερματική βλάβη που προκαλείται από παρασιτικούς μύκητες. Μια πολύ συχνή ασθένεια στον πληθυσμό. Εμπλέκονται η επιφάνεια του ποδιού και η πλάτη του, ο μεσοδακτύλιος χώρος και τα νύχια.

Ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ο μύκητας Trichophyton, ο οποίος έχει δύο ποικιλίες. Το πρώτο είναι κόκκινο τριχόφυτο, το δεύτερο είναι μεσοδακτύλιο. Ο τελευταίος τύπος είναι ο πιο κοινός. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, έως και το 30% των κατοίκων των ανεπτυγμένων χωρών πάσχουν από δερματομυκητίαση του δέρματος του ποδιού. Αυτό συνδέεται με τη συνεχή χρήση παπουτσιών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται οι πιο ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη του μύκητα των ποδιών.

Αιτίες μυκητίασης

Η μόλυνση μεταδίδεται κυρίως με την επαφή - μέσω προσωπικών αντικειμένων και οικιακών ειδών. Κεράτινα σωματίδια δέρματος, μολυσμένα με σπόρια παθογόνων στελεχών μυκήτων, αποτελούν άμεση πηγή μόλυνσης για άλλους.

Οι μικροοργανισμοί πολλαπλασιάζονται πιο έντονα σε υγρό περιβάλλον. Το περπάτημα ξυπόλητος σε δημόσιους χώρους -μπάνια, σάουνες, ντους- δημιουργεί προϋποθέσεις για μόλυνση από μυκητίαση.

Μπαίνοντας σε μικρορωγμές, εκδορές και εξάνθημα από την πάνα στο ανθρώπινο δέρμα, τα σπόρια αναπτύσσονται στο σώμα του μύκητα που μοιάζει με νήμα - το μυκήλιο. Διεισδύει βαθιά στην επιδερμίδα δημιουργώντας βλάβες.

Οι αιτίες ανάπτυξης μυκητίασης είναι:

• μειωμένη ανοσία λόγω χρόνιων ασθενειών.
• Διαβήτης;
• κιρσοί, θρομβοφλεβίτιδα;
• ηλικία άνω των 60 ετών.

Αυτοί οι παράγοντες μειώνουν τις προστατευτικές λειτουργίες του δέρματος, ανοίγοντας έτσι την πρόσβαση στα παθογόνα για τη διείσδυση. Κινδυνεύουν μεταλλουργοί, ανθρακωρύχοι, στρατιωτικοί και αθλητές – όποιος, λόγω καθήκοντος ή λόγω συνθηκών εργασίας, αναγκάζεται να φορά συνεχώς παπούτσια αδιάβροχα και ατμοποιημένα.

Οι ενδοοικογενειακές μυκητιάσεις των ποδιών είναι συχνές. Η κοντινή απόσταση από ένα μολυσμένο μέλος της οικογένειας είναι η συντομότερη οδός μετάδοσης μιας επιβλαβούς μυκητιακής νόσου.

Συμπτώματα μυκητιασικής λοίμωξης

Οι μυκητιασικές παθήσεις των ποδιών εκδηλώνονται με διάφορα σημάδια καταστροφής του δέρματος. Ανάλογα με τη φύση της βλάβης του δέρματος, διακρίνονται οι μορφές μυκητίασης:

• Διαγράφηκε. Η επιφάνεια του ποδιού ξεφλουδίζει, εμφανίζεται εξάνθημα από την πάνα ανάμεσα στα δάχτυλα. Η φαγούρα είναι μικρή. Οι ασθενείς συχνά δεν αποδίδουν καμία σημασία σε αυτό, θεωρώντας τα συμπτώματα του μύκητα ως ερεθισμό ή χρησιμοποιούν μεθόδους θεραπείας στο σπίτι που είναι αναποτελεσματικές.
• Πλακώδες-υπερκερατικός. Αυτό το σχήμα ονομάζεται επίσης «πόδι μοκασίνι» λόγω του τραχιού, χονδρού δέρματος της σόλας, καλυμμένο με ρωγμές. Η βλάβη στο δέρμα είναι σημαντική - ξεφλουδίζει σε μεγάλες κλίμακες, το χρώμα του είναι γκριζοκίτρινο. Υπάρχει πόνος κατά το περπάτημα, μια δυσάρεστη οσμή. Η ασθένεια επηρεάζει συχνότερα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
• Υγρό (φυσαλιδωτό, αφυδρό). Η ιδιαιτερότητά του είναι ο σχηματισμός μικρών ροζ φυσαλίδων, που συγχωνεύονται με την πάροδο του χρόνου σε μεγάλες φυσαλίδες. Η ασθένεια ξεκινά με την καμάρα του πέλματος, στη συνέχεια εξαπλώνεται σε ολόκληρο το πόδι και τα δάχτυλα των ποδιών. Όταν οι φυσαλίδες σκάσουν, σχηματίζουν εστίες διάβρωσης. Το δέρμα πρήζεται και φαγούρα.
• Ενδιαφέρον. Χαρακτηρίζεται από βλάβη στον μεσοψηφιακό χώρο. Το δέρμα χαλαρώνει, γίνεται υγρό και πρήζεται. Εμφανίζεται έντονος κνησμός και κάψιμο. Με την πάροδο του χρόνου, σχηματίζονται βαθιές, επώδυνες ρωγμές, που παρεμποδίζουν το κανονικό περπάτημα.
• Αρωματώδης. Σοβαρή μορφή μυκητίασης. Χαρακτηρίζεται από πυρετό, φλεγμονή των βουβωνικών λεμφαδένων, πρήξιμο των ποδιών και των ποδιών. Τα πόδια καλύπτονται με φουσκάλες που περιέχουν ορώδες-πυώδες περιεχόμενο. Μετά το άνοιγμά τους, σχηματίζονται δακρύρροιες που προκαλούν σοβαρή σωματική ταλαιπωρία στον ασθενή.

Οι παθογόνοι μύκητες, που τρέφονται με τα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος, απελευθερώνουν τοξίνες που δηλητηριάζουν τον οργανισμό. Η προστατευτική λειτουργία του δέρματος και η γενική ανοσία μειώνονται. Οι βλάβες είναι ανοιχτές πύλες για βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις. Η θεραπεία του μύκητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση της υγείας και της φυσιολογικής ευεξίας.

Διάγνωση μυκητίασης του ποδιού

Η διάγνωση και η θεραπεία των μυκητιασικών παθήσεων των ποδιών πραγματοποιείται από δερματολόγο και μυκητολόγο. Ο προσδιορισμός του τύπου του μύκητα πραγματοποιείται με εργαστηριακές μεθόδους - μελέτη δειγμάτων ιστού κάτω από μικροσκόπιο. Μια πολιτισμική μέθοδος για τον προσδιορισμό του τύπου του παθογόνου είναι η τοποθέτηση του εμβολιασμένου υλικού σε ένα θρεπτικό μέσο. Παράλληλα, προσδιορίζονται τα αίτια της μυκητίασης. Διεξαγωγή εξετάσεων για HIV, επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ΣΜΝ.

Με βάση τα αποτελέσματα που λαμβάνονται, ο γιατρός κάνει μια διάγνωση και συνταγογραφεί θεραπεία. Αυτό μπορεί να είναι μονοθεραπεία ή σύνθετη θεραπεία με χρήση εξωτερικών παραγόντων και δισκίων.

Πώς να αντιμετωπίσετε το πόδι του αθλητή

Η θεραπεία της δακτυλίτιδας είναι επιτυχής όταν ο ασθενής παίρνει τα φάρμακα και τις διαδικασίες με υπευθυνότητα. Τα σύγχρονα φάρμακα έχουν φιλική προς το ήπαρ αποτέλεσμα και καταστρέφουν αποτελεσματικά το μυκήλιο των παθολογικών μορφών του μύκητα.

Για τις υγρές μορφές του μύκητα, τα τραύματα πρώτα ξηραίνονται χρησιμοποιώντας διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου, λαμπερό πράσινο, ιώδιο ή βορικό οξύ. Στη θεραπεία αυτού του τύπου μυκητίασης, τα φάρμακα που περιέχουν κορτικοστεροειδή είναι απαραίτητα. Το «πόδι μοκασίνης» καθαρίζεται από κερατινοποιημένα στρώματα με τύλιγμα με σαλικυλικό οξύ. Μαλακώνουν το τραχύ δέρμα, το οποίο καθαρίζεται εύκολα μετά τη διαδικασία.

Θεραπεία με λαϊκές θεραπείες για μύκητες ποδιών

Σπιτικές συνθέσεις με τη μορφή:

• ποδόλουτρα?
• αλοιφές?
• λοσιόν?
• κομπρέσες.
• αφεψήματα και αφεψήματα φαρμακευτικών βοτάνων.

Τα μπάνια διαρκούν 15-20 λεπτά. Το διάλυμα παρασκευάζεται με την προσθήκη οξέων - οξικού, βορικού ή μείγματος αλατιού και σόδας. Μαλακώνουν καλά την κεράτινη στιβάδα. Μετά τη διαδικασία, στεγνώστε το πόδι και λιπάνετε με πίσσα σημύδας. Μετά από μιάμιση ώρα, αφαιρέστε το υπόλοιπο φάρμακο με μια χαρτοπετσέτα. Πορεία – από 3 έως 5 φορές. Τα κρεμμύδια και το σκόρδο σε μορφή κομπρέσας απολυμαίνουν καλά την επιφάνεια των ποδιών. Χρησιμοποιείται σε μείγμα με λάδια. Για μικρές δερματικές βλάβες, ένα αφέψημα από φλοιό βελανιδιάς, χυμοί φελαντίνης, λεμονιού και αιθέρια έλαια από τεϊόδεντρο ή έλατο είναι αποτελεσματικά.

Σπουδαίος. Οι λαϊκές θεραπείες δεν έχουν αντενδείξεις, αλλά η χρήση τους είναι πιο αποτελεσματική σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική θεραπεία.

Συνέπειες μυκητίασης των ποδιών

Όπως κάθε μολυσματική ασθένεια, η tinea pedis επηρεάζει τα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος. Διεισδύοντας στο πάχος του δέρματος και τρέφοντας με τα συστατικά του, το μυκήλιο αναπτύσσεται στα επιθηλιακά στρώματα. Αυτό δεν περνά απαρατήρητο για το σώμα. Η τοπική και γενική ανοσία μειώνεται. Μπορεί να εμφανιστούν αλλεργικές αντιδράσεις και οι ασθματικές εκδηλώσεις μπορεί να ενταθούν. Οι βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις διεισδύουν σε ανοιχτές πληγές. Οι μυκητιάσεις μπορεί να συνοδεύονται από πιο σοβαρές ασθένειες.

Σπουδαίος. Η μυκητίαση των ποδιών δημιουργεί κίνδυνο τόσο για τον φορέα του δερματόφυτου όσο και για το άμεσο περιβάλλον του. Τα άτομα με κακή υγεία είναι πιο επιρρεπή σε μυκητιασικές ασθένειες. Είναι απαραίτητο να θεραπεύσετε τον μύκητα για να προστατεύσετε τον εαυτό σας και τους άλλους.

Πρόληψη του μύκητα των ποδιών

Τα κύρια προληπτικά μέτρα πρέπει να στοχεύουν:

• αποφυγή επαφής με πιθανές πηγές μυκητιασικής λοίμωξης.
• διατήρηση της προσωπικής υγιεινής·
• διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής ·
• θεραπεία χρόνιων παθήσεων.

Εάν εμφανιστούν σημάδια μυκητίασης του ποδιού, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό γιατρό και να πραγματοποιήσετε τη συνταγογραφούμενη θεραπεία. Εάν ληφθούν προληπτικά μέτρα, οι περιπτώσεις επιστροφής μιας μυκητιακής νόσου του δέρματος των ποδιών είναι αρκετά σπάνιες.

Μυκητιασική λοίμωξη στο σώμα: συμπτώματα και θεραπεία

Το ανθρώπινο σώμα κατοικείται από πολλούς ιούς, μύκητες και βακτήρια. Όλοι αυτοί οι μικροοργανισμοί μπορεί να είναι ωφέλιμοι, καιροσκοπικοί ή παθογόνοι. Επιπλέον, οι δύο τελευταίοι τύποι δεν προκαλούν βλάβη, εφόσον διατηρείται μια ορισμένη ισορροπία μεταξύ των μικροοργανισμών

Μυκητιασική λοίμωξη

Το ανθρώπινο σώμα κατοικείται από πολλούς ιούς, μύκητες και βακτήρια. Όλοι αυτοί οι μικροοργανισμοί μπορεί να είναι ωφέλιμοι, καιροσκοπικοί ή παθογόνοι. Επιπλέον, οι δύο τελευταίοι τύποι δεν προκαλούν βλάβη, εφόσον διατηρείται μια ορισμένη ισορροπία μεταξύ των μικροοργανισμών.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αντιπροσωπεύεται από έναν μύκητα - έναν μικροοργανισμό που μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη στο δέρμα και στα εσωτερικά όργανα ενός ατόμου. Υπάρχουν περίπου 500 είδη μυκήτων που προκαλούν μυκητίαση στον άνθρωπο. Ποιες μυκητιασικές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες στους ανθρώπους και ποιες μέθοδοι θεραπείας χρησιμοποιούνται για την απαλλαγή από παθογόνους μικροοργανισμούς;

Τύποι μυκήτων

Όλοι οι μύκητες που μπορούν να ζουν στο ανθρώπινο σώμα χωρίζονται σε διάφορους τύπους:

• μαγιά;
• μουχλιασμένος;
• δομιφορικός.

Οι μύκητες είναι πολυκύτταροι

Οι ζύμες ζουν στο ανθρώπινο σώμα, αποτελώντας μέρος της μικροχλωρίδας του. Ανήκουν σε ευκαιριακά είδη, καθώς δεν αποτελούν απειλή για την υγεία, εφόσον διατηρηθεί η ισορροπία. Όλοι οι άλλοι τύποι μυκήτων είναι παθογόνοι και αποτελούν πραγματική απειλή για την ανθρώπινη υγεία και τη ζωή.

Οι μύκητες μπορούν να πολλαπλασιαστούν τόσο στην επιφάνεια του δέρματος και των νυχιών, όσο και στο εσωτερικό του σώματος. Ωστόσο, ένα υγιές άτομο, κατά κανόνα, δεν επηρεάζεται από μυκητιασική λοίμωξη, καθώς καταστρέφεται από κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Ως εκ τούτου, οι πιο ευνοϊκές συνθήκες για τη λειτουργία του μύκητα δημιουργούνται στο σώμα των ατόμων με εξασθενημένη ανοσία.

Χαρακτηριστικά της μυκητίασης του δέρματος

Το δέρμα υποφέρει πολύ συχνά από μυκητιάσεις. Επιπλέον, δεν λυπάται ούτε γυναίκες, ούτε άνδρες, ούτε παιδιά. Αυτή η ασθένεια χωρίζεται σε πολλές κύριες ομάδες:

• πόδι αθλητή;
• δερματομυκητίαση;
• σποροτρίχωση;
• καντιντίαση;
• τριχοφυτίωση.

Το πόδι του αθλητή είναι μια μυκητιακή ασθένεια που προκαλείται από μύκητες του γένους Epidermophyton. Επηρεάζει συχνότερα τους άνδρες. Με το πόδι του αθλητή δεν επηρεάζεται μόνο το ανώτερο στρώμα του δέρματος, αλλά και τα νύχια.

Υπάρχουν δύο μορφές αυτής της ασθένειας:

• βουβωνικό πόδι αθλητή?
• πόδι αθλητή.

Οι δερματομυκήσεις είναι μια ολόκληρη ομάδα μυκητιασικών δερματικών λοιμώξεων που επηρεάζουν κάθε πέμπτο άτομο στον πλανήτη. Σε αυτή την περίπτωση, η μυκητίαση μπορεί να αναπτυχθεί όχι μόνο στο δέρμα, αλλά και στα εσωτερικά όργανα.

Η σποροτρίχωση είναι μια χρόνια μυκητίαση που προκαλείται από μύκητες του γένους Sporotrichium. Η μόλυνση εμφανίζεται μέσω της επαφής με γρασίδι, θάμνους, χώμα, σκόνη του δρόμου και ακόμη και τρόφιμα. Σε αυτή την περίπτωση, το δέρμα και ο υποδόριος ιστός επηρεάζονται συχνότερα. Οι βλεννογόνοι και τα εσωτερικά όργανα πολύ σπάνια εκτίθενται στον μύκητα.

Η καντιντίαση προκαλείται από μύκητες ζύμης του γένους Candida. Αυτοί οι μικροοργανισμοί αποτελούν μέρος της υγιούς μικροχλωρίδας και επιτελούν σημαντικές λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα. Ωστόσο, όταν δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες, οι μύκητες Candida αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ενεργά, διαταράσσοντας την ισορροπία των βακτηρίων, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη καντιντίασης. Τις περισσότερες φορές, η καντιντίαση ή η τσίχλα εμφανίζεται στον κόλπο στις γυναίκες και στο στόμα στα παιδιά.

Αιτίες μυκητίασης

Η ανάπτυξη μυκητιασικής λοίμωξης διευκολύνεται από την επαφή με μια πηγή μυκήτων. Για παράδειγμα, τα σπόρια τους μπορεί να βρίσκονται στον αέρα, στην επιφάνεια του δαπέδου ή σε περιττώματα πτηνών. Ταυτόχρονα, για να αναπαραχθούν οι μύκητες απαιτούν ένα ειδικό περιβάλλον, το οποίο δημιουργείται όταν μειώνονται οι προστατευτικές λειτουργίες του οργανισμού.

Ενώ το πόδι του αθλητή μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε,  υπάρχουν ορισμένοι πληθυσμοί που είναι πιο ευαίσθητοι στην εμφάνιση της νόσου.

Αυτά περιλαμβάνουν:

• άτομα που έχουν υποβληθεί σε επεμβάσεις μεταμόσχευσης οργάνων·
• ασθενείς με καρκίνο, καθώς και άτομα που έχουν υποβληθεί σε χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία·
• άτομα που πάσχουν από διαβήτη και πνευμονικές παθήσεις.

Οι μύκητες μπορούν να αναπτυχθούν στην επιφάνεια του δέρματος. Όμως τα αγαπημένα σημεία για εξάρθρωση είναι οι πτυχές του δέρματος, οι κάμψεις των χεριών και των ποδιών, δηλαδή όλα τα σημεία όπου υπάρχει υψηλή υγρασία και θερμοκρασία σώματος. Η μυκητίαση μπορεί να εξαπλωθεί σε μια μικρή περιοχή, όπως μεταξύ των δακτύλων των χεριών ή των ποδιών. Αλλά ορισμένοι μύκητες είναι ικανοί να μολύνουν βαθιά στρώματα ιστού. Εάν αναπτυχθεί μυκητίαση στους πνεύμονες, εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος, γεγονός που οδηγεί σε βλάβη στα εσωτερικά όργανα.

Κοκκιδιοειδομυκητίαση

Αυτή η ασθένεια προκαλείται από μύκητες του γένους Coccidioides imitus, που ζουν στο έδαφος. Αυτός ο μικροοργανισμός είναι κοινός στις πιο ξηρές περιοχές της Αμερικής, της Αφρικής και του Μεξικού. Εισέρχεται σε άλλες χώρες μαζί με προϊόντα που προμηθεύονται από αυτές τις χώρες.

Σημάδια κοκκιδιοειδομυκητίασης

Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου μοιάζουν με ARVI και φλεγμονώδεις διεργασίες στους πνεύμονες και τους βρόγχους. Η παρουσία μύκητα υποδεικνύεται από τα ακόλουθα σημάδια:

• ελαφρά αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
• κρυάδα;
• πονοκέφαλο;
• αίσθημα κόπωσης;
• γενική αδυναμία του σώματος.

Αργότερα, αυτά τα συμπτώματα ενώνονται με πόνο στο στήθος, δύσπνοια και ξηρό βήχα. Μερικές εβδομάδες μετά τις πνευμονικές εκδηλώσεις της νόσου, ο ασθενής εμφανίζει δερματικά εξανθήματα με τη μορφή βλατίδων ή οζιδίων που μοιάζουν με κονδυλώματα.

Ιστοπλάσμωση

Αυτή η ασθένεια προκαλείται από τον μύκητα Histoplasma capsulatum, ο οποίος προσβάλλει συχνότερα τους πνεύμονες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο μύκητας εξαπλώνεται σε άλλα όργανα, τα οποία εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία οδηγούν στο θάνατο του ασθενούς. Τα άτομα που πάσχουν από AIDS είναι επιρρεπή σε αυτή την ασθένεια λόγω της ευπάθειας του ανοσοποιητικού τους συστήματος.

Σημάδια ιστοπλάσμωσης

Η οξεία μορφή της νόσου είναι τις περισσότερες φορές ασυμπτωματική, γεγονός που περιπλέκει τη διάγνωσή της και καθυστερεί την έναρξη της θεραπείας. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς εμφανίζουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στους 40°-41°C
• ρίγη ακολουθούμενη από έντονη εφίδρωση.
• σοβαρούς πονοκεφάλους και μυϊκούς πόνους.
• πόνος στο στήθος;
• ξηρός βήχας;
• γενική αδυναμία.

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ασθένεια γίνεται χρόνια.

Χαρακτηριστικά θεραπείας μυκητιασικής λοίμωξης

Η θεραπεία οποιασδήποτε μυκητιασικής λοίμωξης περιλαμβάνει εσωτερική χορήγηση αντιμυκητιασικών φαρμάκων, καθώς και συμπτωματική θεραπεία για τη βελτίωση της γενικής κατάστασης του ασθενούς. Σε σοβαρές μορφές της νόσου, τα φάρμακα χορηγούνται ενδοφλεβίως. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τον τύπο της μυκητιασικής λοίμωξης και τη σοβαρότητα της νόσου. Γενικά κυμαίνεται από 1 έως 3 μήνες. Επιπλέον, στους ασθενείς συνταγογραφούνται φάρμακα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού.

Προληπτικές ενέργειες

Ο μύκητας είναι ένας ύπουλος μικροοργανισμός που δύσκολα καταστρέφεται. Επομένως, οποιαδήποτε μόλυνση είναι πιο εύκολο να αποφευχθεί. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να ενισχυθεί το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο θα του επιτρέψει να καταπολεμήσει ανεξάρτητα τυχόν παθογόνους παράγοντες.

Συνιστάται επίσης να τηρείτε τους ακόλουθους κανόνες:

• τηρείτε την προσωπική υγιεινή, πλένετε τα χέρια σας πριν φάτε, μετά από κάθε επίσκεψη στην τουαλέτα και σε δημόσιους χώρους.
• πλύνετε καλά τα λαχανικά και τα φρούτα.
• Τα ζωικά τρόφιμα πρέπει να υποβάλλονται σε παρατεταμένη θερμική επεξεργασία.
• τρώτε ορθολογικά, ελαχιστοποιώντας την κατανάλωση απλών υδατανθράκων και ζάχαρης.
• παρακολουθεί το σωματικό βάρος.
• παίρνετε αντιβακτηριακά και ορμονικά φάρμακα μόνο όπως συνταγογραφείται από γιατρό.
• χρησιμοποιήστε προφυλακτικά κατά τη σεξουαλική επαφή.

Είναι πολύ σημαντικό, εάν εντοπίσετε πολλά σημάδια μυκητιασικής λοίμωξης, συμβουλευτείτε έναν γιατρό και υποβληθείτε σε πλήρη εξέταση του σώματος.

Η σύγχρονη δερματολογία έχει μια σειρά από αντιμυκητιακά φάρμακα που είναι επιβλαβή για τον μύκητα και μη τοξικά για τον ανθρώπινο οργανισμό. Υπάρχουν σε διάφορες μορφές δοσολογίας: για τοπική και συστηματική χρήση.